Ga jij de deur niet uit zonder papieren zakdoekjes en behoren keelpastilles tot jouw primaire levensbehoeften? Dan wil je vast weten wat je nog te wachten staat. Volgens de Duitse wetenschapper dr. Reckeweg ontwikkelt een ziekte zich in 6 stadia en is de onderliggende oorzaak eigenlijk altijd een teveel aan gifstoffen.
Dit zijn de 6 stadia van ziek zijn
Heb je een flinke griep of verkoudheid te pakken? Dan komt het volgende scenario je vast bekend voor: je wordt wakker met keelpijn, ziet de stapel vol gesnoten zakdoekjes met het uur groeien en beland uiteindelijk rillend van de koorts in je bed. Ziek worden gebeurt niet van de ene op de andere minuut maar is een geleidelijk proces. Volgens de Duitse natuurgeneeskundige arts Dr. Reckeweg (1877 – 1944) begint elke ziekte met een teveel aan toxines. Je lijf is erop gebouwd om afvalstoffen snel en efficiënt af te voeren. Zodra dit proces stagneert ontstaat er een ziekte. En eigenlijk is dat niets anders dan een poging van je lichaam om het teveel aan toxines kwijt te raken en de natuurlijke balans weer te herstellen.
Gifstoffen afbreken
Dr. Reckeweg stelt dat een ziekte zich in 6 stadia ontwikkelt. De eerste 3 fasen vallen onder het humorale stadium. In dit stadium lukt het je lever niet om gifstoffen goed af te breken en komen toxines in je bloed, weefsels en lichaamsvocht zoals speeksel, zweet en urine terecht. De laatste 3 fasen vallen onder het cellulaire stadium. In dit stadium dringen toxines binnen in de celstructuren en vindt er een verandering van de cellen zelf plaats. Hoe verder in het cellulaire stadium, hoe ernstiger ziektes worden. En hoe lastiger het is om de ziekte te genezen. In dit artikel ligt de focus op eerste 3 fasen omdat de meeste mensen gelukkig niet verder komen dan het humorale stadium.
Fase 1: eerste klachten
Je grootste interne reiniger is je lever. Dit orgaan is 24 uur per dag bezig met het opruimen van toxines. Krijg je teveel toxines binnen, dan kan je lever overbelast raken. Toxines worden dan niet afgebroken, maar komen in je bloed, weefsel en lichaamsvocht terecht. Gelukkig heeft je lijf een zelfgenezende kracht en kan een teveel aan gifstoffen via je uitscheidingsorganen worden afgevoerd. Zo scheiden je nieren urine uit, voeren je darmen ontlasting af, voert je huid zweet af en adem je uit door je longen. In de eerste fase van een ziekte gaat dit uitscheiden en afvoeren vaak gepaard met klachten als niezen, misselijkheid, een loopneus, verminderde eetlust, hoesten, jeuk, vermoeidheid, veel plassen, diarree en een onfrisse lichaamsgeur. Vaak gaan dit soort klachten vanzelf weer. Echter, als de toevoer van toxines niet stopt kun je in fase 2 terecht komen. Zo kan niezen omdat je in de buurt komt van een kat (fase 1) overgaan in een allergische reactie (fase 2) en een puistje (fase 1) veranderen in acné (fase 2).
Fase 2: het ontstaan van ontstekingen
Je belandt in de tweede fase als je uitscheidingsorganen overbelast zijn geraakt en ze de toxines niet meer goed kunnen afvoeren. Je lijf gaat dan op zoek naar andere uitwegen. De aanhoudende irritatie van toxines uit zich in een ontsteking. Het lichaam probeert de afvalstoffen op deze manier onschadelijk te maken en te verwijderen. Typische klachten in de tweede fase zijn: allergie, griep, longontsteking, koorts, spierpijn, aften, hooikoorts, huiduitslag, blaasontsteking, keelontsteking, angina, maagklachten, infecties en opgezette lymfeklieren. Veel mensen gaan in de tweede fase naar de huisarts omdat ze pijn ervaren. In deze fase kun je ook koorts krijgen. Voor je lichaam is koorts een manier om toxines af te voeren. Om die reden is het dus niet slim om koorts te onderdrukken. Dan worden klachten namelijk alleen maar verder je lijf in gedreven en loop je kans om in fase 3 terecht te komen. Ziek je goed uit in fase 2, dan keert je lijf vanzelf weer terug naar fase 1.
Fase 3: het ontstaan van verslakking
Lukt het je lichaam in fase 2 niet om gifstoffen via ontstekingen af te voeren? Dan gaat je lijf toxines verder opslaan in je vet- en bindweefsels en in de onderhuidse celweefsels. Dr. Reckeweg noemt dit proces verslakking. Als dit niet stopt, zullen ook andere weefsels verslakken zoals aderwanden, gewrichten, wervels, hartspier, zenuwen en zintuigen. Klachten in de derde fase zijn bijvoorbeeld beginnende astma, nierstenen, maagzweren, slechte doorbloeding, hartritme stoornissen en lichte aderverkalking. Gaat dit proces door, dan worden cellen aangetast en raken organen overbelast. Dan belanden we in het cellulaire stadium.
Het cellulaire stadium
In het cellulaire stadium (fase 4 t/m 6) dringen toxines de cellen binnen en beschadigen ze de celstructuur. Dit kan er uiteindelijk toe leiden dat weefsels, organen en volledige systemen hun vermogen verliezen om normaal te functioneren. Het is dus ontzettend belangrijk om waarschuwingssignalen van je lijf niet te negeren. Fase 1 is de staat waarin elk lichaam zou moeten verkeren. Het is namelijk een teken van goede gezondheid als je lijf druk in de weer is met het afvoeren van gifstoffen en je zo nu en dan een puistje hebt of een loopneus. Zit je in fase 2 of 3? Zorg er dan voor dat je rust neemt en goed uitziekt. Want voorkomen is nog altijd beter dan genezen en in de fasen 4, 5 en 6 wil je liever niet terecht komen.